Jennifer ging altijd maar door, tot het op een gegeven moment niet meer ging. Ze zocht hulp bij Radmer Mens en Werk en start binnenkort met haar nieuwe baan. Ze vertelt over haar verleden, haar traject en de toekomst.
Kun je iets vertellen over je arbeidsverleden?
“Vroeger ben ik met de zorg in aanraking gekomen omdat er geen andere stageplekken waren. Ik wilde destijds eigenlijk de kinderopvang in. Ik ben toen begonnen met een soort snuffelstage en liep een paar ochtenden mee in de zorg. Dat vond ik helemaal leuk en toen heb ik ervoor gekozen om de opleiding Verzorgende IG te gaan doen. Op de stageplek heb ik toen ook vakantiewerk gedaan..3 maanden voor het einde van mijn opleiding heb ik ontslag genomen. Ik heb toen aangegeven dat het teveel werd, ook door mijn thuissituatie, maar daar kon niets aan gedaan worden. Dus heb ik daar ontslag genomen en ben ik in de supermarkt gaan werken, op de kassa-afdeling. Op een dag kwam ik mijn oude leidinggevende van de stage, tegen. Zij vertelde me dat er een nieuw woonhuis was met aandacht voor de mensen, waar de mensen echt centraal staan. Dat stond me erg aan dus toen heb ik daar gesolliciteerd en zo ben ik weer in de zorg terecht gekomen. Ik heb 2 woonhuizen op mogen zetten met alles wat daarbij hoort, samen met het team. In de supermarkt ben ik in aanraking gekomen met planning, het maken van de roosters. Dat vond ik toen al leuk en dat heb ik er in de zorg ook bij gedaan. En binnenkort ga ik alleen nog maar de planning doen.”
Hoe ben je bij Radmer Mens en Werk terecht gekomen?
“Vorig jaar kreeg ik een burn-out. Ik wist niet meteen dat het een burn-out was maar het ging gewoon niet meer. Dat heb ik gelijk aangegeven op m’n werk en toen is de huisarts ingeschakeld. Dat was lastig, er was geen tijd en er waren te weinig mensen. Ik heb twee gesprekken gehad maar had daar geen goed gevoel bij. Ik voelde me niet zo gehoord. Toen stelde mijn leidinggevende voor om in gesprek te gaan met Radmer Mens en Werk. .”
Hoe is je traject bij Radmer Mens en Werk verlopen?
“Ik maakte kennis met Yra Zwartendijk, een heel aardige, zachte vrouw. Iemand die me begreep en uit liet praten. En ze gaf me ook inzichten en zette me aan het denken. Ik ben iemand die niet snel iets aanneemt van een ander, diegene moet me wel echt begrijpen en Yra brak bij mij door. Ik stond ervoor open om naar haar te luisteren, adviezen tot me te nemen en ook mezelf aan het denken te zetten. Ik wist niet meer hoe ik het zelf moest doen terwijl ik het liefst altijd alles zelf op wil lossen maar nu had ik hulp nodig en heb ik dat bij Radmer Mens en Werk, bij Yra, gevonden.“
Wat heeft het traject jou opgeleverd?
“Yra heeft me doen inzien dat ik alles te snel wil. Ik heb dingen van vroeger niet goed verwerkt, ging altijd maar door. Ik ontkende dat het niet goed ging totdat er rust in huis kwam waardoor ik instortte, mijn geest begaf het. De gesprekken met Yra hebben me geholpen om het een plekje te geven. Ik was een beetje vergeten dat ik ook voor mezelf moest zorgen terwijl ik voor anderen zorgde. Het is me wel heel duidelijk geworden dat dat niet werkt. Als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je ook niet goed voor anderen zorgen. Ik denk dat dat de belangrijkste les is die ik geleerd heb. En die bewustwording is al het halve werk. Ik heb echt veel aan het traject gehad en ben heel blij dat ik dit gedaan heb. Ik zou mensen die ook niet lekker in hun vel zitten zeker adviseren om ook in gesprek te gaan.”
Je hebt inmiddels een baan gevonden als planner, kun je daar iets over vertellen?
“Ik was op zoek naar wat meer structuur en heb verschillende sollicitaties gedaan naar een functie van planner. Toen kwam er op mijn huidige werk een vacature voor regionaal planner en heb ik daarop gesolliciteerd. Ik ga, samen met een collega, voor 6 woonhuizen de zorg plannen. Het personeel inplannen, roosters maken, gesprekkenvoeren met leidinggevenden over de planning, trainingen inplannen, de vakantieplanningen maken, al dat soort zaken. Ik vind de structuur die ik bij deze baan krijg fijn en op dit punt in mijn leven ook belangrijk voor mij en mijn gezin, maar daar moet ik nog wel mijn weg in gaan vinden.”
Hoe zie je de toekomst voor je?
“Een mooie en gelukkige toekomst, vooral met mijn gezin. Kunnen genieten van het leven. We gaan binnenkort ook verhuizen dus ik ga op alle vlakken een nieuwe start maken. Ik heb er het volste vertrouwen in. En soms zijn er dagen die wat minder zijn maar ja, die mogen er nu ook zijn. Vroeger vond ik dat dat niet kon en mocht maar nu heb ik zoiets van: dan is het maar even een vervelende dag, morgen zal de zon wel weer schijnen.“